Συνεχίζεται το δεύτερο μέρος του Team’s Report και σήμερα θα αναλύσουμε την πορεία του Ολυμπιακού σε Ελληνικό πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα πάντα με βάση τα δεδομένα και το ρόστερ της κάθε ομάδας.
Μετά από την χρονιά του 20-21 όπου ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να μπει στην 8αδα καθώς είχε παίκτες στοιχήματα όπως ο Άαρον Χάρισον, ο Χασάν Μάρτιν που δεν ήξεραν την Ευρωλίγκα αλλά και παίκτες όπου δεν ήταν μεγάλης αξίας αλλά είχαν παίξει στην διοργάνωση όπως Τσαρλς Τ. Τζένκινς, Λιβιό Ζαν-Σαρλ και Οκτάβιους Έλις όπου υπήρχε ένα μικρό δείγμα από τον τελευταίο που προ ανέφερα, με την μεγαλύτερη επιτυχία της χρονιάς να ήτανε ο επιστροφή του Κώστα Σλούκα στο «λιμάνι», ενώ παράλληλα στην Ελλάδα η ομάδα ήτανε στην Α2.
Την επόμενη χρονιά η ομάδα άλλαξε σκεπτικό και άρχισε το χτίσιμο με βάση παίκτες που έχουν εμπειρία στην Ευρωλίγκα και είχανε ένα βασικό ρόλο στην ομάδα τους αποκτώντας τον Μουστάφα Φαλ που πρωταγωνιστούμε με την ομάδα του την Βιλερμπαν, τον Τόμας Γουόκαπ που πρωταγωνιστούσε με την Ζαλγκίρις και τον Τάιλερ Ντόρσεϊ που είχε βασικό ρόλο με την ομάδα του την Μακάμπι, δηλαδή παίκτες αξίας με εμπειρίες και ποιότητα. Τρείς προσθήκες αρκούσαν με ένα κορμό από πέρυσι να αλλάξουν τα πράγματα ολικά.
Η προετοιμασία ξεκίνησε με την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα να δείχνει από νωρίς ότι αυτή η ομάδα θα πρωταγωνιστήσει σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Η σεζόν ξεκίνησε στην Ευρωλίγκα με τους «ερυθρόλευκους» να σκορπίζουνε κάθε ομάδα που ερχότανε στο ΣΕΦ και με τα πολλά ματς που υπήρχανε εντός έδρας στο πρώτο μισό της διοργάνωσης ο Ολυμπιακός έπαιρνε ψυχολογία από τις νίκες, από τον κόσμο του και με την σφραγίδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έβλεπες μια ομάδα έτοιμη να νικήσει κάθε αντίπαλο στην Ευρωλίγκα εντός και εκτός έδρας.
Στα μισά της σεζόν κάποιες ομάδες της Ευρωλίγκας άρχιζαν να φορτσάρουν και να διεκδικούν μια θέση στην 8αδα όπως Ούνικς Καζάν, η Ανατολού Εφές που δεν είχε ξεκινήσει καλά, αλλά ο Ολυμπιακός είχε μια θέση στην 8αδα και έβλεπες μια ομάδα που δεν μπορεί να χάσει τα πλέι οφ.
Ξεσπάει πόλεμος μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας και οι ομάδες της Ρωσίας αποσύρονται από την διοργάνωση με αποτέλεσμα ομάδες όπως η ΤΣΣΚΑ Μόσχας που ήτανε στην 6η θέση, την Ζενίτ στην 5η θέση και την Ούνικς Καζάν στην 9η θέση προσπαθεί να μπει 8αδα και έτσι ο Ολυμπιακός άρχισε να πιστεύει, το πλεονέκτημα έδρας και να βλέπει ακόμα και ψηλότερα, με το πλεονέκτημα έδρας να το κερδίζει και να τερματίζει στην 2η θέση βρίσκοντάς στα πλέι οφ την Μονακό του Μάικ Τζέιμς.
Τα πλέι οφ άρχισαν με τους «ερυθρόλευκους» να περνάνε από την Μονακό δύσκολα με 3-2 και το όνειρο για το Final-4 έγινε πραγματικότητα με τον Ολυμπιακό να πηγαίνει στο Final-4 μετά από 5 χρόνια και με συνδυασμό την έδρα της διοργάνωσης που πραγματοποιήθηκε στο Βελιγράδι ήταν εκρηκτικός καθώς είχε στο πλευρό του κοντά στους 10.000 οπαδούς να βλέπουν το όνειρο τους πριν λίγους μήνες να γίνεται πραγματικότητα και να υποστηρίξουνε την ομάδα τους στον δύσκολο αγώνα κόντρα στην Ανατολού Εφές που στο τέλος στέφθηκε και πρωταθλήτρια Ευρώπης για 2η φορά. Ο Ολυμπιακός έχασε στο τέλος από το μεγάλο σουτ του Μίσιτς και έσβησαν τα όνειρα για την κατάκτηση του τροπαίου και οι «ερυθρόλευκοί» στράφηκαν στο Ελληνικό πρωτάθλημα.
Ο Ολυμπιακός απουσίασε από την Basket League 2 χρόνια και η τρομερή ομάδα που είχε δημιουργήσει ο Μπαρτζώκας ήτανε το φαβορί κόντρα στον Παναθηναϊκό που ζορίστηκε για να περάσει την Λάρισα και χρειάστηκε Game 5. Στους τελικούς ο Ολυμπιακός δεν είχε αντίπαλο καθώς έπαιζε μια περίοδο πήγαινε και μετά συντηρούσε την διαφορά και έγινε ένα εύκολο 3-0.
Για τον Ολυμπιακό ήτανε μια απίστευτη σεζόν που έκανε υπέρβαση στην Ευρωλίγκα και κατάφερε να πάει Final-4, να πάρει το πρωτάθλημα και το κύπελλο και όλα αυτά με βάση τα οικονομικά δεδομένα του συλλόγου ήταν μια απίστευτη χρονιά.
